Lot Mertens, ‘bescheiden betrokken’ wijkmanager van Middelland, staat mede aan de wieg van Zorgvrijstaat. Zij opende voor ons haar netwerk in de wijk en de toegangen tot het stadhuis. Zoals ze dat voor vele bewonersinitiatieven in Rotterdam West heeft gedaan. ‘Onze’ Lot is per 1 oktober niet meer ‘in de wijken’. Dat vinden we een groot gemis en een ontzettend verkeerde beslissing van haar bazen. Te meer omdat we weten dat het niet haar eigen keuze was en het moment waarop (in twee weken tijd van beslissing tot vertrek, drie maanden voor het afronden van de eerste periode Mooi Mooier Middelland) erg ongelukkig gekozen. Het argument dat gegeven wordt, is dat Lot niet in dezelfde wijk kan werken als waar haar schoonzus, Barbara Kathmann, als wethouder verantwoordelijk voor is geworden. De vraag is of er sprake is van (de schijn van) belangenverstrengeling. En of het alternatief, een collega-wethouder vragen die de taken in Middelland op zich kan nemen, is overwogen.
Lot is één van de meest stabiele factoren in Middelland. En kan als geen ander het cocreatieproces in de wijk bewaken. Dat proces is net op gang en nog kwetsbaar. Wij zitten daar midden in en hebben alle veranderingen in de wijken (van (zorg)beleid, koers maar ook professionals) aan den lijve ondervonden. En dat is veel en heftig. Netwerken worden continu doorbroken. Wijken hebben het maar te ondergaan. Dat is mede waarom wij actief zijn in onze wijk; we willen onszelf en anderen sterker maken en meer zeggenschap naar de wijk krijgen, ook als het gaat om de inzet van wijkprofessionals. Het vertrek van Lot ervaren we dan ook opnieuw als een soort van ‘kapitaalvernietigingsslag’. We vragen ons ernstig af wat het belang ervan is om sterke fundamenten onder de wijk weg te slaan. We kunnen er alleen maar naar gissen, want vanuit de gemeente blijft het verder stil.
Reactie WIJ Delfshaven
WIJ Delfshaven heeft zich in haar nieuwsbrief ook uitgesproken over de situatie:
“(…) Maar de directe aanleiding om het nieuws in Delfshaven weer eens bij elkaar te vegen is het gedwongen vertrek van Wijkmanager Lot Mertens uit Middelland per 1 oktober. Omdat haar schoonzus Barbara Kathmann wethouder wijken, participatie en economie geworden is heeft ‘het systeem’ besloten dat directe samenwerking wegens deze familiaire band ‘onwenselijk’ is. Pardon!? Is het in dit soort gevallen (zoals bijvoorbeeld een wethouder met een amoureuze relatie) niet gebruikelijk dat dan een andere wethouder dit dossier of deze wijk overneemt? En waarom moet de wijk wijken voor de wethouder wijken? Is dat dan wijkgericht of Rotterdammergericht werken?
Waar een wil is, is een weg. En de conclusie is dat in de ambtelijke top de wil ontbrak en dit als een aanleiding is aangegrepen om een van de exponenten van ‘lastige verstoringen’ van het gemeentelijke systeem op een zijspoor te zetten. Ja, de betrokkenheid, onorthodoxe werkwijze en de vasthoudendheid van Lot heeft voor wrijving in het bureaucratische systeem van de stad gezorgd. Maar de bureaucratie is er niet om zichzelf in stand te houden maar om dienend te zijn aan de mensen in de stad.
Dat is precies wat Lot in Middelland bij uitstek in de praktijk bracht. Met haar creatieve, innovatieve en onverschrokken houding is zij een wegbereider voor veel voorbeelden van bewonersinitiatief en burgerkracht. Je weet wel, van die plekken en initiatieven waar mensen uit het gemeentelijk systeem bij een foto-opportunity vrolijk naast staan te zwaaien. Het is dankzij mensen zoals Lot dat de cultuur, dynamiek en veerkracht van Delfshaven kan bloeien. Zij is een community-builder pur sang waardoor haar inspiratie en kracht in de hoofden en harten van veel mensen in Rotterdam West (en rest van de stad) zitten. Maar zij gaat enorm gemist worden als verbindende en bewakende schakel tussen de systeem- en leefwereld.
Als betrokken bewoner is het al lastig genoeg om met de vele wisselingen bij gemeente, welzijnsorganisatie of woningbouwcorporatie om te gaan. Maar als ook nog eens zonder uitleg, motivering én opvolging cruciale sleutelfiguren van een beweging op een zijspoor gezet worden is dit helaas een voorbeeld van de gemeente die het ene zegt (‘we zijn trots op de grote hoeveelheid initiatieven van bijzondere mensen’) en het andere doet. Vanaf nu hebben we woorden voor als we in de dagelijkse omgang dit soort gedrag tegenkomen: ‘Lot op!’ (…)
Op woensdagavond 31 oktober om 20:00 een WIJkcafe in het Wijkpaleis over de continuïteit en duurzaamheid van bewonersnetwerken en -initiatieven. Met onder andere de vraag: hoe verder met Mooi Mooier Middelland? (…)”