Wandelen als alles stil staat
Het verhaal van Marlies
Opeens stond alles stil: mijn vrijwilligerswerk, de opstartkoffie op maandagmorgen, de ontmoetingen en gesprekken met mensen om de dag aan te kunnen en elkaar de week door te helpen. Sommige dingen doen we sindsdien digitaal, maar dat is ook niet alles. De tijd voelt anders. En wat moet je met al die tijd? De hele dag opruimen in huis, en voor de afwisseling boodschappen doen?
Voor de tijd van de corona maatregelen ging ik regelmatig wat wandelen. Soms in de buurt, soms op andere plekken in de stad. Gelukkig mocht naar buiten gaan nog steeds. Vanaf het moment dat alles een beetje stil is gaan staan, ben ik elke dag gaan wandelen. Gewoon in de buurt. Er is minder groen en geen dierentuin Blijdorp, maar er is genoeg in de omgeving om naar toe te gaan.
Ik weet niet hoeveel stappen ik de afgelopen periode heb gezet. Gelukkig was het weer altijd prima. Soms luisterde ik tijdens het lopen naar muziek of een podcast. Met z’n tweeën lopen doe ik ook, al is dat met anderhalve meter weer anders. Wandelen in m’n eentje leidt ertoe dat ik over heel wat dingen nadenk. Ik kwam in straten waar ik nog nooit geweest ben, las bewust de bordjes over de betekenis van een straat. Het is net als of ik nu wel oog heb voor de mooie muurschilderingen of muurfoto’s die ik tegenkom. Of voor de grappige bloempotten in diverse straten, de mooie gevels en de vele geveltuintjes, of juist die aparte boom op het Heemraadsplein. Heel wat leuke, mooie en dingen die me opvielen heb ik op de foto gezet en regelmatig gedeeld in de groepsapp van de opstartkoffie.
In die afgelopen weken heb ik de buurt waar ik toch al 30 jaar woon op een andere manier leren ontdekken. Nu we steeds wat meer mogen en straks ook wel dingen worden opgestart, zoals mijn vrijwilligerswerk, wil ik deze dagelijkse wandelingen wel blijven maken.